Aktualności

Po pierwsze, oszronienie powietrza powrotnego sprężarki

Szron na króćcu powietrza powrotnego sprężarki oznacza, że ​​temperatura gazu powrotnego sprężarki jest zbyt niska. Co zatem spowoduje, że temperatura gazu powrotnego sprężarki będzie zbyt niska?

Wiadomo, że jeśli zmieni się objętość i ciśnienie czynnika chłodniczego o tej samej jakości, temperatura będzie zachowywać się inaczej. Oznacza to, że jeśli ciekły czynnik chłodniczy pochłonie więcej ciepła, wówczas czynnik chłodniczy tej samej jakości będzie wykazywał wysokie ciśnienie, temperaturę i objętość. Mniejsze ciśnienie endotermiczne oznacza niższe ciśnienie, temperaturę i objętość.

Oznacza to, że jeśli temperatura powietrza powrotnego sprężarki jest niska, ogólnie będzie to wskazywać, że ciśnienie powietrza powrotnego jest niskie, a ilość czynnika chłodniczego o tej samej objętości jest wysoka. Główną przyczyną tej sytuacji jest to, że czynnik chłodniczy przepływający przez parownik nie może się całkowicie wchłonąć i rozszerzyć do określonego poziomu. Ciepło potrzebne do uzyskania wartości ciśnienia i temperatury powoduje, że wartość temperatury i ciśnienia powietrza powrotnego jest stosunkowo niska.

Istnieją dwie przyczyny tego problemu:

1. Zasilanie ciekłego czynnika chłodniczego przez zawór dławiący jest normalne, ale parownik nie może absorbować ciepła i dostarczać czynnika chłodniczego w celu normalnego rozprężenia.

2. Parownik normalnie pobiera ciepło, ale do przepustnicy dopływa zbyt dużo czynnika chłodniczego, co oznacza zbyt duży przepływ czynnika chłodniczego. Zwykle rozumiemy, że fluoru jest za dużo, co oznacza, że ​​za dużo fluoru spowoduje niskie ciśnienie.


Mróz na sprężarce z powodu braku fluoru

1. Ze względu na wyjątkowo mały przepływ czynnika chłodniczego, pierwsza rozszerzalna przestrzeń zacznie się rozszerzać po wypłynięciu czynnika chłodniczego z tylnego końca przepustnicy. Większość z nas widzi, że szron na głowicy oddzielającej ciecz w tylnej części zaworu rozprężnego jest często spowodowany brakiem fluoru lub zaworem rozprężnym. Spowodowane niewystarczającym przepływem. Zbyt mała ekspansja czynnika chłodniczego nie pozwoli na wykorzystanie całej powierzchni parownika. W parowniku wytworzy się jedynie niska temperatura. W niektórych obszarach szybkie rozszerzanie się spowodowane małą ilością czynnika chłodniczego spowoduje, że lokalna temperatura będzie zbyt niska, a parownik zamarznie. .

Po miejscowym oszronieniu, w związku z utworzeniem się warstwy termoizolacyjnej na powierzchni parownika i małą wydajnością wymiany ciepła w tym obszarze, ekspansja czynnika chłodniczego zostanie przeniesiona na inne obszary. Stopniowo pojawia się szron lub oblodzenie całego parownika, a cały parownik tworzy izolację cieplną. Ułożyć tak, aby ekspansja rozprzestrzeniła się na rurę powrotną sprężarki i spowodowała zamarznięcie powietrza powrotnego sprężarki.

2. Ze względu na małą ilość czynnika chłodniczego, niska temperatura parowania spowodowana niskim ciśnieniem parowania w parowniku będzie również stopniowo powodować kondensację parownika, tworząc warstwę izolacji cieplnej, a punkt rozprężania zostanie przeniesiony do powietrza powrotnego sprężarki, powodując oszronienie powietrza powrotnego sprężarki. Powyższe dwa punkty pokażą szron na parowniku, zanim sprężarka powróci do stanu szronu.

W rzeczywistości w większości przypadków w przypadku zjawiska połączenia zamarzania, o ile zawór obejściowy gorącego gazu jest wyregulowany, jeśli nie ma zaworu obejściowego gorącego gazu, jeśli zjawisko mrozu jest poważne, ciśnienie startowe ciśnienia wentylatora kondensatu przełącznik można odpowiednio zwiększyć.

Specyficzna metoda polega na tym, aby najpierw znaleźć przełącznik ciśnienia, odkręcić nakrętkę regulacyjną przełącznika ciśnienia, aby przymocować mały element, a następnie obrócić go w prawo za pomocą śrubokręta krzyżakowego. Całą regulację należy również przeprowadzić powoli. Dostosuj go o półkola, aby sprawdzić, czy sytuacja wymaga regulacji.


3. Szron na głowicy cylindrów (w ciężkich przypadkach szron na skrzyni korbowej)

Szron na głowicy cylindrów powstaje na skutek zassania dużej ilości mokrej pary lub czynnika chłodniczego do sprężarki. Głównymi tego przyczynami są:

1. Stopień otwarcia zaworu rozprężnego jest zbyt duży, pakiet czujnika temperatury jest nieprawidłowo zamontowany lub poluzowany, przez co odczuwalna temperatura jest zbyt wysoka, co powoduje nieprawidłowe otwarcie rdzenia zaworu.

Termiczny zawór rozprężny to działający bezpośrednio regulator proporcjonalny, który wykorzystuje stopień przegrzania na wylocie parownika jako sygnał zwrotny i porównuje go z daną wartością przegrzania w celu wygenerowania sygnału odchylenia w celu regulacji przepływu czynnika chłodniczego do parownika. Enkoder, regulator i aktuator w jednym.
Gdy mierzony parametr przetwornika odbiega od zadanej wartości, wielkość fizyczna przetwornika zmienia się i generuje energię wystarczającą do bezpośredniego wprawienia siłownika w ruch. Położenie siłownika zmienia się proporcjonalnie do ustawionego parametru. Według różnych metod bilansowania, termiczne zawory rozprężne można podzielić na dwa typy: zawór rozprężny z równowagą wewnętrzną i zawór rozprężny z balansem zewnętrznym.

Ciekły czynnik chłodniczy pochłania ciepło w parowniku, a gdy dotrze do wylotu parownika, całkowicie odparowuje i wykazuje pewien stopień przegrzania. Termiczny zawór rozprężny jest ściśle przymocowany do rury wylotowej parownika i mierzona jest temperatura na wylocie parownika. Jeżeli ciecz w ciepłym pakiecie jest taka sama jak czynnik chłodniczy, ciśnienie cieczy nad membraną termicznego zaworu rozprężnego jest większe niż ciśnienie cieczy pod membraną i im wyższa jest temperatura na wylocie parownika, tym oznacza, że ​​im większy stopień przegrzania, tym większe ciśnienie cieczy.
Ta różnica ciśnień jest równoważona przez napięcie sprężyny regulacyjnej pod membraną poprzez sworzeń wypychacza. W przypadku zmiany napięcia sprężyny regulacyjnej można zmienić górną siłę tłoczyska wyrzutnika, zmieniając w ten sposób stopień otwarcia zaworu iglicowego. Oczywiście stopień przegrzania parownika spowoduje również zmianę otwarcia zaworu iglicowego. Gdy sprężyna regulacyjna zostanie ustawiona w określonym położeniu, zawór rozprężny automatycznie zmieni otwarcie zaworu iglicowego w zależności od temperatury na wylocie parownika, tak że przegrzanie na wylocie parownika utrzyma się na określonej wartości.

Stopień otwarcia zaworu rozprężnego jest zbyt duży, pakiet czujnika temperatury jest nieprawidłowo zamontowany lub poluzowany, przez co odczuwalna temperatura jest za wysoka, a rdzeń zaworu otwiera się nieprawidłowo, przez co zasysana jest duża ilość mokrej pary sprężarka i głowica cylindrów są oszronione. Termiczny zawór rozprężny stosowany jest w połączeniu z regulacją stopnia przegrzania podczas pracy parownika.

Stopień przegrzania wylotu parownika jest zbyt duży, sekcja przegrzania z tyłu parownika jest zbyt długa, a wydajność chłodzenia zostanie znacznie zmniejszona; stopień przegrzania wylotu jest zbyt mały, co może spowodować uderzenie sprężarki lub nawet oszronienie głowicy cylindrów. Ogólnie uważa się, że właściwe jest ustawienie zaworu rozprężnego tak, aby pracował na wylocie parownika przy stopniu przegrzania od 3°C do 8°C.

2. Zawór rozprężny nie jest szczelnie zamknięty, gdy zawór elektromagnetyczny zasilania cieczą przecieka lub przestaje działać, co powoduje gromadzenie się dużej ilości ciekłego czynnika chłodniczego w parowniku przed uruchomieniem. Przekaźnik temperatury używany jest w połączeniu z zaworem elektromagnetycznym do sterowania.

Zespół czujnika temperatury przekaźnika temperatury jest umieszczony w chłodni. Gdy temperatura w chłodni jest wyższa niż górna granica ustawionej wartości, styki przekaźnika temperatury zostają włączone, cewka zaworu elektromagnetycznego zostaje zasilona, ​​zawór zostaje otwarty, a czynnik chłodniczy wpływa do parownika w celu ochłodzenia. W dolnej granicy jego wartości nastawczej styk przekaźnika temperatury zostaje rozwarty, prąd cewki elektrozaworu zostaje odcięty, elektrozawór zostaje zamknięty, a czynnik chłodniczy przestaje wpływać do parownika, dzięki czemu można regulować temperaturę przechowywania w wymaganym zakresie zakres.

3. Gdy w układzie jest za dużo czynnika chłodniczego, poziom cieczy w skraplaczu jest wysoki, powierzchnia wymiany ciepła skraplania ulega zmniejszeniu i wzrasta ciśnienie skraplania, czyli zwiększa się ciśnienie przed zaworem rozprężnym, i zwiększa się ilość czynnika chłodniczego wpływającego do parownika. Środek nie może całkowicie odparować w parowniku, więc sprężarka zasysa mokrą parę, włosy cylindra są zimne lub nawet oszronione, co może spowodować „uderzenie cieczy”, a ciśnienie parowania będzie zbyt wysokie.