Jako specjalny zimny wymiennik ciepła, chłodnica powietrza odgrywa ważną rolę w przemyśle petrochemicznym. Wykorzystanie niewyczerpanego powietrza jako czynnika chłodzącego jest urządzeniem znacznie oszczędzającym energię w porównaniu z chłodnicą wodną, ​​a także pozwala uniknąć problemu bardziej wrażliwego zanieczyszczenia wody.

Konstrukcja chłodnicy powietrza składa się zasadniczo z 4 części: skrzynki rurowej i wiązki rur, wentylatora, przesłony i ramy. Centralna część skrzynki rurowej i wymiana ciepła wiązki rur, rodzaj i układ rury żebrowanej mają duży wpływ na współczynnik przenikania ciepła wewnątrz i na zewnątrz rury. Wentylator jest urządzeniem zapewniającym wymuszony obieg powietrza, a także kluczowym elementem poprawiającym wymianę ciepła na zewnątrz rury. Istnieją dwa rodzaje automatycznej regulacji wentylatora i ręcznej regulacji wentylatora. Żaluzje umożliwiają również regulację ilości powietrza, chroniąc jednocześnie rurę użebrowaną.

Zastosowanie chłodnic powietrza może zaoszczędzić dużo wody przemysłowej, zmniejszyć zanieczyszczenie, chronić środowisko i obniżyć koszty infrastruktury. W celu poszerzenia zastosowania chłodnic powietrznych w latach 60-tych XX wieku pojawiła się chłodnica powietrza nawilżanego, czyli przed wiązką rurek dodano urządzenie natryskowe wodą, a odparowanie niewielkiej ilości zatomizowanej wody na powierzchni Aby znacznie poprawić wymianę ciepła, zastosowano lamele. Sprawność cieplna jest zwiększona od 2 do 4 razy w porównaniu z typem suchym. Chłodnice z nawilżanym powietrzem są szeroko stosowane w rafineriach ropy naftowej. Wiązki rur chłodzone suchym powietrzem i wiązki rur chłodzone powietrzem mokrym mogą również tworzyć kombinowaną chłodnicę powietrza. Rozwój rur żebrowanych o niskim stykowym oporze cieplnym i wysokiej wydajności wymiany ciepła, niskim zużyciu energii i cichych wentylatorach jest kluczem do rozwoju chłodnic powietrza.